publicerad: 2015
rekapitulering
re·kap·itul·er·ing
substantiv
~en ~ar rekapitulera
| Singular | |
|---|---|
| en rekapitulering | obestämd form |
| en rekapitulerings | obestämd form genitiv |
| rekapituleringen | bestämd form |
| rekapituleringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rekapituleringar | obestämd form |
| rekapituleringars | obestämd form genitiv |
| rekapituleringarna | bestämd form |
| rekapituleringarnas | bestämd form genitiv |


