publicerad: 2015
revirmarkering
revir|mark·er·ing
substantiv
~en ~ar • ofta bildl.
| Singular | |
|---|---|
| en revirmarkering | obestämd form |
| en revirmarkerings | obestämd form genitiv |
| revirmarkeringen | bestämd form |
| revirmarkeringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| revirmarkeringar | obestämd form |
| revirmarkeringars | obestämd form genitiv |
| revirmarkeringarna | bestämd form |
| revirmarkeringarnas | bestämd form genitiv |


