publicerad: 2015
rhododendron
rhodo·dendr·on
~en; pl. ~ el. rhododendrer el. rodo·dendr·on
[‑den´dron]
~en; pl. ~ el. rododendrer • en växt
| Singular | |
|---|---|
| en rhododendron (en rododendron) | obestämd form |
| en rhododendrons (en rododendrons) | obestämd form genitiv |
| rhododendronen (rododendronen) | bestämd form |
| rhododendronens (rododendronens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rhododendron (rhododendrer, rododendron, rododendrer) | obestämd form |
| rhododendrons (rhododendrers, rododendrons, rododendrers) | obestämd form genitiv |
| rhododendronen (rhododendrerna, rododendronen, rododendrerna) | bestämd form |
| rhododendronens (rhododendrernas, rododendronens, rododendrernas) | bestämd form genitiv |


