publicerad: 2015
riksdagspolitiker
riks·dags|pol·it·iker
substantiv
~n; pl. ~ riksdag politiker
| Singular | |
|---|---|
| en riksdagspolitiker | obestämd form |
| en riksdagspolitikers | obestämd form genitiv |
| riksdagspolitikern | bestämd form |
| riksdagspolitikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| riksdagspolitiker | obestämd form |
| riksdagspolitikers | obestämd form genitiv |
| riksdagspolitikerna | bestämd form |
| riksdagspolitikernas | bestämd form genitiv |


