publicerad: 2015
rostning
rost·ning
substantiv
~en ~ar • till rosta 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en rostning | obestämd form |
| en rostnings | obestämd form genitiv |
| rostningen | bestämd form |
| rostningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rostningar | obestämd form |
| rostningars | obestämd form genitiv |
| rostningarna | bestämd form |
| rostningarnas | bestämd form genitiv |


