publicerad: 2015
rundning
rund·ning
substantiv
~en ~ar • till 2runda 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en rundning | obestämd form |
| en rundnings | obestämd form genitiv |
| rundningen | bestämd form |
| rundningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rundningar | obestämd form |
| rundningars | obestämd form genitiv |
| rundningarna | bestämd form |
| rundningarnas | bestämd form genitiv |


