publicerad: 2015
rundringning
rund|ring·ning
substantiv
~en ~ar 1rund ringning 1
| Singular | |
|---|---|
| en rundringning | obestämd form |
| en rundringnings | obestämd form genitiv |
| rundringningen | bestämd form |
| rundringningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rundringningar | obestämd form |
| rundringningars | obestämd form genitiv |
| rundringningarna | bestämd form |
| rundringningarnas | bestämd form genitiv |


