publicerad: 2015
ruschig
rusch·ig
el. rush·ig
adjektiv
~t ~a • driftig; jäktig
| Positiv | |
|---|---|
| en ruschig (rushig) + substantiv | |
| ett ruschigt (rushigt) + substantiv | |
| den/det/de ruschiga (rushiga) + substantiv | |
| den ruschige (rushige) + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de ruschigare (rushigare) + substantiv | |
| Superlativ | |
| är ruschigast (rushigast) | |
| den/det/de ruschigaste (rushigaste) + substantiv |


