publicerad: 2015
råbiff
rå|biff
substantiv
~en ~ar • till 1rå 1 1biff
| Singular | |
|---|---|
| en råbiff | obestämd form |
| en råbiffs | obestämd form genitiv |
| råbiffen | bestämd form |
| råbiffens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| råbiffar | obestämd form |
| råbiffars | obestämd form genitiv |
| råbiffarna | bestämd form |
| råbiffarnas | bestämd form genitiv |


