publicerad: 2015
rådhus
råd|hus
substantiv
~et; pl. ~ • den förnämsta byggnaden i en stad särsk. i äldre tid
| Singular | |
|---|---|
| ett rådhus | obestämd form |
| ett rådhus | obestämd form genitiv |
| rådhuset | bestämd form |
| rådhusets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rådhus | obestämd form |
| rådhus | obestämd form genitiv |
| rådhusen | bestämd form |
| rådhusens | bestämd form genitiv |


