publicerad: 2015
räcka
1räcka
substantiv
~n räckor • rad; längd
| Singular | |
|---|---|
| en räcka | obestämd form |
| en räckas | obestämd form genitiv |
| räckan | bestämd form |
| räckans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| räckor | obestämd form |
| räckors | obestämd form genitiv |
| räckorna | bestämd form |
| räckornas | bestämd form genitiv |
2räcka
verb
räckte räckt 1 sträcka fram; lämna2 nå3 fortgå, vara4 vara tillräcklig
| Finita former | |
|---|---|
| räcker | presens aktiv |
| räcks (räckes) | presens passiv |
| räckte | preteritum aktiv |
| räcktes | preteritum passiv |
| räck | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att räcka | infinitiv aktiv |
| att räckas | infinitiv passiv |
| har/hade räckt | supinum aktiv |
| har/hade räckts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| räckande | |
| Perfekt particip | |
| en räckt + substantiv | |
| ett räckt + substantiv | |
| den/det/de räckta + substantiv | |
räcka till
• vara tillräckligInfinita former att räcka till infinitiv aktiv Presens particip tillräckande Perfekt particip en tillräckt + substantiv ett tillräckt + substantiv den/det/de tillräckta + substantiv
räcka upp
• sträcka uppåt; räcka upp handen särsk. i skolan
räcka över
• lämna över: räcka över el. överräcka ngtInfinita former att räcka över infinitiv aktiv Presens particip överräckande Perfekt particip en överräckt + substantiv ett överräckt + substantiv den/det/de överräckta + substantiv


