publicerad: 2015
räkstuvning
räk|stuv·ning
substantiv
~en ~ar • till stuvning 2 räka
| Singular | |
|---|---|
| en räkstuvning | obestämd form |
| en räkstuvnings | obestämd form genitiv |
| räkstuvningen | bestämd form |
| räkstuvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| räkstuvningar | obestämd form |
| räkstuvningars | obestämd form genitiv |
| räkstuvningarna | bestämd form |
| räkstuvningarnas | bestämd form genitiv |


