publicerad: 2015
rättshaverist
rätts|haver·ist
substantiv
~en ~er • person som påstridigt hävdar sin rätt
| Singular | |
|---|---|
| en rättshaverist | obestämd form |
| en rättshaverists | obestämd form genitiv |
| rättshaveristen | bestämd form |
| rättshaveristens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättshaverister | obestämd form |
| rättshaveristers | obestämd form genitiv |
| rättshaveristerna | bestämd form |
| rättshaveristernas | bestämd form genitiv |


