publicerad: 2015
rättsintyg
rätts|in·tyg
substantiv
~et; pl. ~ • till 3rätt 2 intyg
| Singular | |
|---|---|
| ett rättsintyg | obestämd form |
| ett rättsintygs | obestämd form genitiv |
| rättsintyget | bestämd form |
| rättsintygets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättsintyg | obestämd form |
| rättsintygs | obestämd form genitiv |
| rättsintygen | bestämd form |
| rättsintygens | bestämd form genitiv |


