publicerad: 2015
rättskipare
rätt|skip·are
el. rätts|skip·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑skiparna • till 3rätt 1 skipa
| Singular | |
|---|---|
| en rättskipare (en rättsskipare) | obestämd form |
| en rättskipares (en rättsskipares) | obestämd form genitiv |
| rättskiparen (rättsskiparen) | bestämd form |
| rättskiparens (rättsskiparens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättskipare (rättsskipare) | obestämd form |
| rättskipares (rättsskipares) | obestämd form genitiv |
| rättskiparna (rättsskiparna) | bestämd form |
| rättskiparnas (rättsskiparnas) | bestämd form genitiv |


