publicerad: 2015
rättstrygghet
rätts|trygg·het
substantiv
~en • till 3rätt 1 trygghet 1
| Singular | |
|---|---|
| en rättstrygghet | obestämd form |
| en rättstrygghets | obestämd form genitiv |
| rättstryggheten | bestämd form |
| rättstrygghetens | bestämd form genitiv |


