publicerad: 2015
saligförklara
sal·ig|för·klara
verb
~de ~t • saligförklara ngn el. förklara ngn salig
| Finita former | |
|---|---|
| saligförklarar | presens aktiv |
| saligförklaras | presens passiv |
| saligförklarade | preteritum aktiv |
| saligförklarades | preteritum passiv |
| saligförklara | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att saligförklara | infinitiv aktiv |
| att saligförklaras | infinitiv passiv |
| har/hade saligförklarat | supinum aktiv |
| har/hade saligförklarats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| saligförklarande | |
| Perfekt particip | |
| en saligförklarad + substantiv | |
| ett saligförklarat + substantiv | |
| den/det/de saligförklarade + substantiv | |


