publicerad: 2015
samförståndsvilja
sam·för·stånds|vilja
substantiv
~n samförstånd 1vilja
| Singular | |
|---|---|
| en samförståndsvilja | obestämd form |
| en samförståndsviljas | obestämd form genitiv |
| samförståndsviljan | bestämd form |
| samförståndsviljans | bestämd form genitiv |


