publicerad: 2015
sammanbyggning
samm·an|bygg·ning
substantiv
~en ~ar sammanbygga
| Singular | |
|---|---|
| en sammanbyggning | obestämd form |
| en sammanbyggnings | obestämd form genitiv |
| sammanbyggningen | bestämd form |
| sammanbyggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sammanbyggningar | obestämd form |
| sammanbyggningars | obestämd form genitiv |
| sammanbyggningarna | bestämd form |
| sammanbyggningarnas | bestämd form genitiv |


