publicerad: 2015
sammanflätning
samm·an|flät·ning
substantiv
~en ~ar sammanfläta
| Singular | |
|---|---|
| en sammanflätning | obestämd form |
| en sammanflätnings | obestämd form genitiv |
| sammanflätningen | bestämd form |
| sammanflätningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sammanflätningar | obestämd form |
| sammanflätningars | obestämd form genitiv |
| sammanflätningarna | bestämd form |
| sammanflätningarnas | bestämd form genitiv |


