publicerad: 2015
saneringshus
san·er·ings|hus
substantiv
~et; pl. ~ • till sanering 2 hus 1
| Singular | |
|---|---|
| ett saneringshus | obestämd form |
| ett saneringshus | obestämd form genitiv |
| saneringshuset | bestämd form |
| saneringshusets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| saneringshus | obestämd form |
| saneringshus | obestämd form genitiv |
| saneringshusen | bestämd form |
| saneringshusens | bestämd form genitiv |


