publicerad: 2015
sangviniker
sangv·in·ik·er
[‑i´n‑]
substantiv
~n; pl. ~ sangvinisk
| Singular | |
|---|---|
| en sangviniker | obestämd form |
| en sangvinikers | obestämd form genitiv |
| sangvinikern | bestämd form |
| sangvinikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sangviniker | obestämd form |
| sangvinikers | obestämd form genitiv |
| sangvinikerna | bestämd form |
| sangvinikernas | bestämd form genitiv |


