publicerad: 2015
sanktbernhardshund
sankt·bernhards|hund
[‑bä`rn(h)ards‑]
substantiv
~en ~ar
| Singular | |
|---|---|
| en sanktbernhardshund | obestämd form |
| en sanktbernhardshunds | obestämd form genitiv |
| sanktbernhardshunden | bestämd form |
| sanktbernhardshundens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sanktbernhardshundar | obestämd form |
| sanktbernhardshundars | obestämd form genitiv |
| sanktbernhardshundarna | bestämd form |
| sanktbernhardshundarnas | bestämd form genitiv |


