publicerad: 2015
schackning
schack·ning
substantiv
~en ~ar • avmattning
| Singular | |
|---|---|
| en schackning | obestämd form |
| en schacknings | obestämd form genitiv |
| schackningen | bestämd form |
| schackningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| schackningar | obestämd form |
| schackningars | obestämd form genitiv |
| schackningarna | bestämd form |
| schackningarnas | bestämd form genitiv |


