publicerad: 2015
sextioåring
sex·tio|år·ing
el. vard. sex·ti|år·ing
substantiv
~en ~ar sextio åring 1
| Singular | |
|---|---|
| en sextioåring (en sextiåring) | obestämd form |
| en sextioårings (en sextiårings) | obestämd form genitiv |
| sextioåringen (sextiåringen) | bestämd form |
| sextioåringens (sextiåringens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sextioåringar (sextiåringar) | obestämd form |
| sextioåringars (sextiåringars) | obestämd form genitiv |
| sextioåringarna (sextiåringarna) | bestämd form |
| sextioåringarnas (sextiåringarnas) | bestämd form genitiv |


