publicerad: 2015
sexualbrottsoffer
sexu·al·brotts|offer
substantiv
‑offret; pl. ~, best. pl. ‑offren sexualbrott offer
| Singular | |
|---|---|
| ett sexualbrottsoffer | obestämd form |
| ett sexualbrottsoffers | obestämd form genitiv |
| sexualbrottsoffret | bestämd form |
| sexualbrottsoffrets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sexualbrottsoffer | obestämd form |
| sexualbrottsoffers | obestämd form genitiv |
| sexualbrottsoffren | bestämd form |
| sexualbrottsoffrens | bestämd form genitiv |


