publicerad: 2015
silikat
silik·at
[‑a´t]
substantiv
~et; pl. ~er el. ~ • salt av kiselsyra; silikatcement
| Singular | |
|---|---|
| ett silikat | obestämd form |
| ett silikats | obestämd form genitiv |
| silikatet | bestämd form |
| silikatets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| silikater (silikat) | obestämd form |
| silikaters (silikats) | obestämd form genitiv |
| silikaterna (silikaten) | bestämd form |
| silikaternas (silikatens) | bestämd form genitiv |


