publicerad: 2015
skadskjuta
skad|skjuta
el. skade|skjuta
verb
‑sköt, ‑skjutit, ‑skjuten ‑skjutet ‑skjutna, pres. ‑skjuter • skadskjuta en älg
| Finita former | |
|---|---|
| skadskjuter (skadeskjuter) | presens aktiv |
| skadskjuts (skadskjutes, skadeskjuts, skadeskjutes) | presens passiv |
| skadsköt (skadesköt) | preteritum aktiv |
| skadsköts (skadesköts) | preteritum passiv |
| skadskjut (skadeskjut) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att skadskjuta (skadeskjuta) | infinitiv aktiv |
| att skadskjutas (skadeskjutas) | infinitiv passiv |
| har/hade skadskjutit (skadeskjutit) | supinum aktiv |
| har/hade skadskjutits (skadeskjutits) | supinum passiv |
| Presens particip | |
| skadskjutande (skadeskjutande) | |
| Perfekt particip | |
| en skadskjuten (skadeskjuten) + substantiv | |
| ett skadskjutet (skadeskjutet) + substantiv | |
| den/det/de skadskjutna (skadeskjutna) + substantiv | |
| den skadskjutne (skadeskjutne) + maskulint substantiv | |


