publicerad: 2015
skaka
skaka
verb
~de ~t • få att röra sig häftigt; darra: skaka en flaska; skaka av köld
| Finita former | |
|---|---|
| skakar | presens aktiv |
| skakas | presens passiv |
| skakade | preteritum aktiv |
| skakades | preteritum passiv |
| skaka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att skaka | infinitiv aktiv |
| att skakas | infinitiv passiv |
| har/hade skakat | supinum aktiv |
| har/hade skakats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| skakande | |
| Perfekt particip | |
| en skakad + substantiv | |
| ett skakat + substantiv | |
| den/det/de skakade + substantiv | |
skaka av sig
• komma undan: han lyckades skaka av sig förföljarnaInfinita former att skaka av sig infinitiv aktiv
skaka fram
• ⟨vard.⟩ ta fram, göra tillgänglig: skaka fram pengarInfinita former att skaka fram infinitiv aktiv Presens particip framskakande Perfekt particip en framskakad + substantiv ett framskakat + substantiv den/det/de framskakade + substantiv
skaka om
• äv. ge en stark upplevelse: en regissör som vill skaka om publikenInfinita former att skaka om infinitiv aktiv Presens particip omskakande Perfekt particip en omskakad + substantiv ett omskakat + substantiv den/det/de omskakade + substantiv


