publicerad: 2015
skallbrott
skall|brott
substantiv
~et; pl. ~ • till brott 3 skalle
| Singular | |
|---|---|
| ett skallbrott | obestämd form |
| ett skallbrotts | obestämd form genitiv |
| skallbrottet | bestämd form |
| skallbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skallbrott | obestämd form |
| skallbrotts | obestämd form genitiv |
| skallbrotten | bestämd form |
| skallbrottens | bestämd form genitiv |


