publicerad: 2015
skarpskjutning
skarp|skjut·ning
substantiv
~en ~ar • till 1skarp 3 skjutning 1
| Singular | |
|---|---|
| en skarpskjutning | obestämd form |
| en skarpskjutnings | obestämd form genitiv |
| skarpskjutningen | bestämd form |
| skarpskjutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skarpskjutningar | obestämd form |
| skarpskjutningars | obestämd form genitiv |
| skarpskjutningarna | bestämd form |
| skarpskjutningarnas | bestämd form genitiv |


