publicerad: 2015
skarvning
skarv·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till skarva 1
| Singular | |
|---|---|
| en skarvning | obestämd form |
| en skarvnings | obestämd form genitiv |
| skarvningen | bestämd form |
| skarvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skarvningar | obestämd form |
| skarvningars | obestämd form genitiv |
| skarvningarna | bestämd form |
| skarvningarnas | bestämd form genitiv |


