publicerad: 2015
skrattare
skratt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. skrattarna • få skrattarna på sin sida väcka beundrande munterhet
| Singular | |
|---|---|
| en skrattare | obestämd form |
| en skrattares | obestämd form genitiv |
| skrattaren | bestämd form |
| skrattarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skrattare | obestämd form |
| skrattares | obestämd form genitiv |
| skrattarna | bestämd form |
| skrattarnas | bestämd form genitiv |


