publicerad: 2015
skrovlig
skrov·lig
[skrå`v‑ el. skråv`‑]
adjektiv
~t ~a • grov, oslipad: skrovlig bark; en skrovlig röst
| Positiv | |
|---|---|
| en skrovlig + substantiv | |
| ett skrovligt + substantiv | |
| den/det/de skrovliga + substantiv | |
| den skrovlige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de skrovligare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är skrovligast | |
| den/det/de skrovligaste + substantiv |


