publicerad: 2015
skrubbare
skrubb·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. skrubbarna 2skrubba
| Singular | |
|---|---|
| en skrubbare | obestämd form |
| en skrubbares | obestämd form genitiv |
| skrubbaren | bestämd form |
| skrubbarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skrubbare | obestämd form |
| skrubbares | obestämd form genitiv |
| skrubbarna | bestämd form |
| skrubbarnas | bestämd form genitiv |


