publicerad: 2015
skurgumma
skur|gumma
substantiv
~n ‑gummor • ⟨åld.⟩ 1skura 1gumma
| Singular | |
|---|---|
| en skurgumma | obestämd form |
| en skurgummas | obestämd form genitiv |
| skurgumman | bestämd form |
| skurgummans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skurgummor | obestämd form |
| skurgummors | obestämd form genitiv |
| skurgummorna | bestämd form |
| skurgummornas | bestämd form genitiv |


