publicerad: 2015
skäftning
skäft·ning
substantiv
~en ~ar • till skäfta 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en skäftning | obestämd form |
| en skäftnings | obestämd form genitiv |
| skäftningen | bestämd form |
| skäftningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skäftningar | obestämd form |
| skäftningars | obestämd form genitiv |
| skäftningarna | bestämd form |
| skäftningarnas | bestämd form genitiv |


