publicerad: 2015
skäkta
1skäkta
substantiv
~n skäktor 1 ⟨åld.⟩ armborstpil2 vägglus3 skäktkniv; skäktmaskin
| Singular | |
|---|---|
| en skäkta | obestämd form |
| en skäktas | obestämd form genitiv |
| skäktan | bestämd form |
| skäktans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skäktor | obestämd form |
| skäktors | obestämd form genitiv |
| skäktorna | bestämd form |
| skäktornas | bestämd form genitiv |
2skäkta
verb
~de ~t 1 slakta enligt judisk ritual2 avlägsna skävor ur lin el. hampa
| Finita former | |
|---|---|
| skäktar | presens aktiv |
| skäktas | presens passiv |
| skäktade | preteritum aktiv |
| skäktades | preteritum passiv |
| skäkta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att skäkta | infinitiv aktiv |
| att skäktas | infinitiv passiv |
| har/hade skäktat | supinum aktiv |
| har/hade skäktats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| skäktande | |
| Perfekt particip | |
| en skäktad + substantiv | |
| ett skäktat + substantiv | |
| den/det/de skäktade + substantiv | |


