publicerad: 2015
skärva
1skärva
substantiv
~n skärvor • litet stycke från tidigare helhet
| Singular | |
|---|---|
| en skärva | obestämd form |
| en skärvas | obestämd form genitiv |
| skärvan | bestämd form |
| skärvans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skärvor | obestämd form |
| skärvors | obestämd form genitiv |
| skärvorna | bestämd form |
| skärvornas | bestämd form genitiv |
2skärva
verb
~de ~t • slå i skärvor
| Finita former | |
|---|---|
| skärvar | presens aktiv |
| skärvade | preteritum aktiv |
| skärva | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att skärva | infinitiv aktiv |
| har/hade skärvat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| skärvande | |
skärva sig
• flisa sigOrdform(er) skärva sig


