publicerad: 2015
slaggning
slagg·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ särsk. till slagga 1
| Singular | |
|---|---|
| en slaggning | obestämd form |
| en slaggnings | obestämd form genitiv |
| slaggningen | bestämd form |
| slaggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| slaggningar | obestämd form |
| slaggningars | obestämd form genitiv |
| slaggningarna | bestämd form |
| slaggningarnas | bestämd form genitiv |


