publicerad: 2015
smakbrytning
smak|bryt·ning
substantiv
~en ~ar • till brytning 5 smak 2
| Singular | |
|---|---|
| en smakbrytning | obestämd form |
| en smakbrytnings | obestämd form genitiv |
| smakbrytningen | bestämd form |
| smakbrytningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| smakbrytningar | obestämd form |
| smakbrytningars | obestämd form genitiv |
| smakbrytningarna | bestämd form |
| smakbrytningarnas | bestämd form genitiv |


