publicerad: 2015
smilare
smil·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. smilarna smila
| Singular | |
|---|---|
| en smilare | obestämd form |
| en smilares | obestämd form genitiv |
| smilaren | bestämd form |
| smilarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| smilare | obestämd form |
| smilares | obestämd form genitiv |
| smilarna | bestämd form |
| smilarnas | bestämd form genitiv |


