publicerad: 2015
snusare
snus·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. snusarna • till snusa 1
| Singular | |
|---|---|
| en snusare | obestämd form |
| en snusares | obestämd form genitiv |
| snusaren | bestämd form |
| snusarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snusare | obestämd form |
| snusares | obestämd form genitiv |
| snusarna | bestämd form |
| snusarnas | bestämd form genitiv |


