publicerad: 2015
snusgubbe
snus|gubbe
substantiv
~n ‑gubbar • ⟨vard.⟩ snus gubbe
| Singular | |
|---|---|
| en snusgubbe | obestämd form |
| en snusgubbes | obestämd form genitiv |
| snusgubben | bestämd form |
| snusgubbens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snusgubbar | obestämd form |
| snusgubbars | obestämd form genitiv |
| snusgubbarna | bestämd form |
| snusgubbarnas | bestämd form genitiv |


