publicerad: 2015
snygging
snygg·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ snygg person
| Singular | |
|---|---|
| en snygging | obestämd form |
| en snyggings | obestämd form genitiv |
| snyggingen | bestämd form |
| snyggingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snyggingar | obestämd form |
| snyggingars | obestämd form genitiv |
| snyggingarna | bestämd form |
| snyggingarnas | bestämd form genitiv |


