publicerad: 2015
snyting
snyt·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ slag i ansiktet
| Singular | |
|---|---|
| en snyting | obestämd form |
| en snytings | obestämd form genitiv |
| snytingen | bestämd form |
| snytingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snytingar | obestämd form |
| snytingars | obestämd form genitiv |
| snytingarna | bestämd form |
| snytingarnas | bestämd form genitiv |


