publicerad: 2015
snäsa
1snäsa
substantiv
~n snäsor • åthutning
| Singular | |
|---|---|
| en snäsa | obestämd form |
| en snäsas | obestämd form genitiv |
| snäsan | bestämd form |
| snäsans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snäsor | obestämd form |
| snäsors | obestämd form genitiv |
| snäsorna | bestämd form |
| snäsornas | bestämd form genitiv |
2snäsa
verb
snäste snäst • ohövligt avfärda, åthuta
| Finita former | |
|---|---|
| snäser | presens aktiv |
| snäses | presens passiv |
| snäste | preteritum aktiv |
| snästes | preteritum passiv |
| snäs | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att snäsa | infinitiv aktiv |
| att snäsas | infinitiv passiv |
| har/hade snäst | supinum aktiv |
| har/hade snästs | supinum passiv |
| Presens particip | |
| snäsande | |
| Perfekt particip | |
| en snäst + substantiv | |
| ett snäst + substantiv | |
| den/det/de snästa + substantiv | |
snäsa av
• snäsa: snäsa av av el. (sällan) avsnäsa ngnInfinita former att snäsa av infinitiv aktiv Presens particip avsnäsande Perfekt particip en avsnäst + substantiv ett avsnäst + substantiv den/det/de avsnästa + substantiv


