publicerad: 2015
snöras
1snö|ras
substantiv
~et; pl. ~ snö 2ras
| Singular | |
|---|---|
| ett snöras | obestämd form |
| ett snöras | obestämd form genitiv |
| snöraset | bestämd form |
| snörasets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snöras | obestämd form |
| snöras | obestämd form genitiv |
| snörasen | bestämd form |
| snörasens | bestämd form genitiv |
2snör·as
verb
snördes, snörts, pres. snörs • tills. med samman:
| Finita former | |
|---|---|
| snörs | presens deponens |
| snördes | preteritum deponens |
| Infinita former | |
| att snöras | infinitiv deponens |
| har/hade snörts | supinum deponens |
snöras samman
• mest bildl.: hans strupe snördes samman av gråtInfinita former att snöras samman infinitiv aktiv


