publicerad: 2015
sommarvikariat
sommar|vik·ari·at
substantiv
~et; pl. ~ sommar vikariat
| Singular | |
|---|---|
| ett sommarvikariat | obestämd form |
| ett sommarvikariats | obestämd form genitiv |
| sommarvikariatet | bestämd form |
| sommarvikariatets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sommarvikariat | obestämd form |
| sommarvikariats | obestämd form genitiv |
| sommarvikariaten | bestämd form |
| sommarvikariatens | bestämd form genitiv |


