publicerad: 2015
sottis
sott·is
[‑i´s]
substantiv
~en ~er • dumt yttrande, dumhet
| Singular | |
|---|---|
| en sottis | obestämd form |
| en sottis | obestämd form genitiv |
| sottisen | bestämd form |
| sottisens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sottiser | obestämd form |
| sottisers | obestämd form genitiv |
| sottiserna | bestämd form |
| sottisernas | bestämd form genitiv |


